Buket Uzuner'in okuduğum ikinci kitabı,öncelikle bloglarda gördüğümde ismi beni çekmişti,ilk defa cep boyunda kitap okudum,gayet hoştu,hem de yanında taşımak istersen kapladığı yer açısından,taşımaya uygun diyelim.Kitapta kahramanlarımız farklı kültürlerden farklı hikayeleri olan insanlar ve hikayeleri ortak bir noktada Atatürk Havalimanında çakışıyor,fark ettimki ben bu şekilde içiçe geçmiş hayatların hikayelerini okumayı seviyorum.İç konuşmalar oldukça yoğun,bu arada başında ve sonunda İstanbul'un ağzından da yazılanlar var.
''İstanbul'dur adım,insana ait bütün duyguların aynı anda en yüksekte ve en dipte yaşandığı diyarım Ben''
Kahramanlar dan Belgin,genetik bilimci,yıllar önce hayal kırıklığı ile terk ettiği İstanbul'a dönüyor,bu dönüş aynı zamanda onun için aşka dönüş...Ayhan Belgin'in aşkı,heykeltraş,barmen Baturcan,gayet sevimsiz bir adam ben gıcık oldum Entek,Belgin'in Kete'si ve diğerleri.
''Kuşkusuzluk kadar kör,inanç kadar koruyucu,saflık kadar insanı gelişmekten koruyan,ama mutlu eden başka hangi duygu vardır ki?''
''Kesin dönüş gibi,kesin son diye de bir şey yoktu.Çünkü başlangıç bitiş ve kesin dönüş gibi kavramları tıpkı mutlak ve mükemmel gibi yine insanlar yaratmıştı.Çünkü bulutlar hiçbir yere gitmez,dalgalar kaybolmaz,med ve cezir daima gider gelirdi.Varolan asıl şey devinimdi,hareket ve devamlılık vardı,o kadar...''
''Kesin dönüş yok,yaşadıkça gider,gittikçe dönersin''
Ben severek okudum,yoğunluğum nedeni ile biraz ağır okudum ama napalım artık elden bu geliyor ,sırada hediye kitabım var,zevkle ona başlıyorum .
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder