İSTANBUL'U ÖZLEMEK

Bu akşam uzun süredir girmediğim bloguma girip ,izlediğim bloglar arasında gezintiye çıktım.İstanbul resimleri olan yazıları okudukça kalbimde İstanbul özlemim kabardı,bloguma girmediğim bu süreçte hayatım başka bir şehirde akmaya başladı,2011 ağustosu yeni hayatımın başlangıcı oldu,İstanbuldan 22 sene sonra çıkış,hiç kolay olmadı,iyi kötü pek çok hatıramın olduğu şehrimi bırakıp doğduğum şehre döndüm,aileme yaklaştım ama dostlarımı,hatıralarımı İstanbul da bıraktım.Canım sıkıldığında kendimi attığım caddeler,kitapçılar,sık gittiğim kafeler,Beyoğlu,Kadıköy,Bağdat Caddesi ne bileyim her şeyi özlüyorum,denizsiz yaşamak zor,o maviye bakmak mutlulukmuş,denizsiz kalınca anladım.Çok duygusal bir yazı oldu ama bu akşam böyle hissediyorum.Her ay bir bahane ile İstanbul'dayım.Bulunduğum yer Ege'de ufak bir ilçe,görev değişikliği,şehir değişikliği,çevre değişikliği,normalde çok boş vaktim olmalı ama kendime hiç zaman bırakmıyorum,ağırlıklı işe boğdum kendimi,alışma süreci böyle bir şey sanırım.Bu dönemde bilgisayarda oyuna sardım,kış çok çetin geçti,-17 dereceyi gördük.Soğuğa alışamadım,baya bir üşütüp bronşite yakalandım,çok zorladı hastalık ama geçti çok şükür.İlçede hemen hemen herkesin tarımla ilgisi var,esnaf kendi işinin yanısıra tarımla da uğraşıyor,tarım benim için yeni bir alan,pek çok bilgi alıyorum müşterilerimden,mutlu oluyorum,baharla beraber daha iyi hissetmeye başladım,sosyal hayat maalesef yok,şehre gitmek gerekiyor.En çok zorlandığım konuysa kuaför olayı oldu,istediğim gibi saçımı boyatamamak,manikür pedikürümü yaptıramamak sıktı beni.Haliyle on senelik kuaförümden ayrılmak zorladı:)Kuaför deyip geçmemek lazım,benim için hayati önemi varmış anladım:)Neyse Beyaz ı izliyorum keyfim yerine geldi,Sunay Akın,Volkan Konak konuğu,annem yatmazsam sabah erken kaldırmakla tehdit etti bu arada:)Neyse ben Beyaz show a dönüyorum.Bundan sonra yazmak istiyorum güzel şeyleri ,çiçek açmış ağaçları,şimdilik hoşçakalalım.