Canım dostum BURCU'm

Blogumda eksik olan ,hayatımın uzun yıllarını paylaştığım bir can dostum var ki,onunla ilgili yazmak için hazır olabilmeyi bekledim hala da bilmiyorum yazabilecekmiyim yoksa yarım mı bırakacağım.O benim 1989 yılında üniversiye geldiğimde tanıştığım 4 yıl aynı odayı ve pek çok anıyı paylaştığım,beni toparlamış,ailemin özlemine dayanamadığım günlerde bana dostluğu,kardeşliği ile kol kanat germiş,sıkıştığım anda yanıbaşımda olmuş bir melektir.Ben onun yokluğuna alışamıyorum,herhalde buna hiçbir zaman da alışamayacağım.Ocak 2007 de melek yüzlü kardeşim aramızdan ayrıldı,çok yarım kalmış bir hikaye onun hikayesi,ona hiç yakışmadı bu sahne,kurabiyelerimizi alıp yanımıza ıhlamurumuzu,nescafemizi doldurup uzun saatler yaptığımız muhabbetlerimizi çok özlüyorum.İngilizce çalışmalarımızı,şimdi de çalışıyorum ama onunla tadı başkaydı,yurtta ben sabahları uyanamazdım şimdiki gibi,Burcum saati kurar beni uyandırır tekrar kendisi için kurup yatardı,akşamları ders çalışabilelim diye nescafelerimizi içer,sabahlardık,ben tembelim ya bardağı sabaha yıkarım diye koyardım kenara ama ne mümkün Burcumla beraber gider yıkardım:))Tiryaki olamadık ama okuldan bu yana keyifli anlarımızda ince sigaralarımızla keyif yaptık hep.Onun kampüste olması ve yurda yakın olması benimse Beşiktaş tan Maslak a dönüşümün uzun sürmesi nedeni ile ben yemeğe pek yetişemezdim,o güzel bir şey varsa saklama kaplarına alır ,yemek için beni beklerdi,yemekte güzel bir şey yoksa da kahvaltımızı yapardık,Burcu nun evden getirdiği reçeller,zeytin ve kurabiyeler...Onun kıskanç sevgilisi benim platonik aşklarım:)))Ben hastayım dediğimde bana çorba yapıp,iş dönüşü evime kadar getirişini hatırlıyorum,mis gibi yayla çorbası,öyle bir dost ki içinizi ısıtan,karşılıksız seven,ameliyatı sonrası gittiğimde baya oturmuştum,iş çıkışıydı annesi yemek koydu,ben utandım ,bu nasıl hasta ziyareti dedim ,o bana delimisin sen misafir misin sen benim kardeşimsin dedi,evet o benim kızkardeşimdi,rahat uyu kardeşim,mekanın cennet olsun ,dualarım seninle .